" به نام آنکه علی (ع) را به جهانیان عطا فرمود "

" ستایش می کنم خداوند را ، برای تکمیل نعمت های او و تسلیم بودن برابر بزرگی او و ایمن ماندن از نافرمانی او . و در رفع نیازها از او یاری می طلبم ، زیرا آنکس را که خدا هدایت کند ، هرگز گمراه نگردد ، و آن را که خدا دشمن دارد ، هرگز نجات نیابد و هر آنکس را که خدا بی نیاز گرداند ، نیازمند نخواهد شد ... " ( خطبه 2 ، نهج البلاغه )
خدایا ، این سخن تو را شنیدیم که فرمودی : " الیوم أکملت لکم دینکم و أتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا "  و دانستیم که تو با اسلام از ما راضی می شوی و اسلام نعمت ناتمام توست و با علی (ع) کامل می شه .
خدایا ، کمک کن که ما جزء اون افراد باشیم که رسولت (ص) آنها را دعا کرده " اللهم وال من والاه " و جزء " عاد من عاداه " نباشیم !
غدیر صفحه تاریخ "وال من والاه" ست                           غدیر آیه توبیخ در "عاد من عادا" ست
خدایا ، ما باور داریم که اگر خلقِ عالم ، علی را می‌شناختند ، دوستش می‌داشتند و اگر خلقِ عالم ، علی را دوست می‌داشتند، جهنم آفریده نمی‌شد !!!!!

" ... ما از درخت سرسبز رسالتیم ، و از جایگاه رسالت و محل آمد و شد فرشتگان برخاستیم ، ما معدن های دانش و چشمه سارهای حکمت الهی هستیم . یاران و دوستان ما در انتظار رحمت پروردگارند و دشمنان و کینه توزان ما در انتظار کیفر و لعنت خداوند به سر می برند." ( خطبه 109 )
و این خواست خداست که سعادت و علی (ع) قرین یکدیگرند .
روز محشر پرسیـد ز من رب جلّی                                     گفت تو غرق گناهی؟ گفتمش یـا رب بلی
گفت پس آتش نمی‌گیرد چـرا جـسم و تنـت                      گفتمش چون حـک نمودم روی قلبم یا علی
 " پس از وفات پیامبر و بی وفایی یاران ، به اطرف خود نگاه کرده ، یاوری جز اهل بیت خود ندیدم ... پس با گلویی که استخوان شکسته در آن گیر کرده بود ، جام تلخ حوادث را نوشیدم و خشم خویش فرو خوردم و شکیبایی نمودم . "  ( خطبه 26 ، نهج البلاغه )

" ... کجایند آن دسته از برادرانی که در جنگ خونشان ریخت؟ به خدا سوگند ، آنها خدا را ملاقات کردند ، که پاداش آنها را داد . کجاست عمّار ؟ و کجاست پسر تیهان ؟ و کجاست ذوالشّهادتین ؟ و کجایند همانند آنان از برادرانشان که پیمان جانبازی بستند ، و سرهایشان را برای ستمگران فرستادند ؟ دریغا ! از برادرانم که قرآن می خواندند ، و بر اساس آن قضاوت کردند ، در واجبات الهی اندیشه کرده و آنها را برپا داشتند ، سنت های الهی را زنده و بدعت ها را نابود کردند ، دعوت جهاد را پذیرفته و به رهبر خود اطمینان داشته و از او پیروی کردند ... " ( خطبه 182 )
ما باید همیشه یه سؤال را با خودمون تکرار کنیم : ما در غدیرزمان خودمون چگونه یارانی هستیم ؟ آیا نام ما در طومار کسانی که امام زمان خودشون را تنها گذاشتن و پیام غدیر را نشنیدن و نادیده گرفتند ، نوشته می شه ؟ آیا ما با امام مون فقط دست بیعت دادیم و بس ؟ یا ویژگی های یاران واقعی رو داریم ؟ اما در روایات بسیاری داریم که یکی از مهمترین علت های طولانی شدن زمان غیبت ، اندک بودن شیعیان واقعی و منتظران حقیقی حضرت است !!!!!!

 " من برای واداشتن شما به راه های حق ، که در میان جاده های گمراه کننده بود ، به پاخاستم ، در حالیکه سرگردان بودید و راهنمایی نداشتید ، تشنه کام هرچه زمین را می کندید ، قطره آبی نمی یافتید ، امروز زبانِ بسته را به سخن می آورم . دور باد رأی کسی که با من مخالفت کند ... امروز ما و شما بر سر دوراهی حق و باطل قرار داریم ، آنکس که به وجود آب اطمینان دارد ، تشنه نمی ماند " ( خطبه 4 ، نهج البلاغه )
اگر انسان در این روزگار ، بیشتر از هر زمان دیگه ای ، قربانی ظلم و بی عدالتی و تجاوز و جنایت هم نوعانش می شه ، که شده ....
اگر اهریمن ، اکنون بر فرزند آدم بیش از هر دوره دیگه ای هجوم می آره و در لغزاندن او از صراط مستقیم جسارت بیشتری به خرج می ده ، که داده ....
اگر جامعه انسانی تا به حال ، در رسیدن به خوشبختی واقعی و زندگی ایده آل و مطلوب این اندازه مأیوس و ناامید می شه ، که شده ....
اگر بشر در همین دَم در پیمودن راه زندگی بیش از هر دوران دیگه ای افسوس ندامت سر می ده و به پوچی و سر خوردگی و بن بست می رسه ، که رسیده ....
همه و همه ، به خاطر گم کردن آن راهیه که می بایست در آن دوراهی انتخاب می کرده؛ که نکرده ...

 "... کار من و شما یکسان نیست،من شما را برای خدا می خواهم و شما مرا برای خود می خواهید . ای مردم برای اصلاح خودتان مرا یاری کنید ... " (خطبه 136 )
الان تنها راه چاره، اصلاح مسیره، چراکه کژراهه را هر چه طی کنیم، از مقصد دورتر میشیم ...
غدیر خم آن دوراهه است . منظورم از غدیر یک سرزمین نیست، یک تفکره ، یه نشونه است ، یه رمزه .  تداوم خط نبوّته .  چشمه ای که تا پایان هستى مى جوشه، کوثری که فنا برنمى داره، افقى بى کرانه  ، خورشیدى عالمتاب.....
غدیر با همگان هم سخن، ولی خاموش                              غدیر با همه کس آشنا، ولی تنهاست
عیار ایمان هر کس را باید در غدیر و با غدیر سنجید . هر کس به امیرمومنان به گونه‌ای خاص نظر داره. یکی از سر درد با مولا سخن می‌گه ، دیگری همچون نیازمندی به بارگاه کریمانه‌اش دست نیاز بلند می‌کنه. اون یکی از سر سوز و گداز عشقش نسبت به مولا خواهان توجه‌اش است و این یکی با نگاه عارفانه‌اش از او مدد می‌خواهد. اهل علم، شیفته علم و دانایی‌اش می‌شوند و امام ، همچون جرق جرداق مسیحی اون ها را، واله و شیدای خودش می‌کنه. خلاصه این که هر کس به میزان معرفتی که نسبت به حضرت داره با ایشان ارتباط برقرار می‌کنه.
بیاییم به حق شیعه باشیم و دست بیعت بسوی مولا و سرورمان امیرالمومنین دراز کنیم.  بیعتی همانند بیعت سلمان، ‌ابوذر،‌ مقداد و مالک ... که تا پای جان در کنار مولایمان بمانیم.
نکند بیعت با علی را فراموش کنیم و به اصحاب سقیفه بپیوندیم!!!
نکند بیعتمان همانند طلحه و زبیر به طمع حکمرانی بر جایی باشد!!!
بیاییم خالصانه و تنها به خاطر وظیفه و عشق نسبت به مولا، دست بیعت بدیم و تا پای جان در رکابش تلاش کنیم و نفس را به پایش ذبح نماییم و به علوی بودنمان افتخار کنیم و باعث افتخار مولا و اماممان باشیم . 

اکنون ، به شکرانه این نعمت الهی و چشیدن شیرینی ولایت علی (ع) و بازیافتن راه ، آستان غدیر را در برابر خدا و پیامبرش می بوییم و می بوسیم و با ترنّمی فریادگونه و از صمیم دل ( تا تمامی انسان های ره گم کرده به گوش هوش بشنوند ) می سراییم :

 ألحَمدُاللهِ الَّذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّکینَ بِوِلایه أمیرالمومنین وَ الائمَّه عَلیهمُ السَّلام .

نوشته شده توسط : هدی مقدسی

نظرات ديگران [ نظر]