سلام سميرا جان

عظم الله اجوركم بمصاب الحيسن (ع)

حسين بغض تاريخه ..

احساس مي كنم تمام تاريخ در گلوي من مي تركه ..

به نام خدا.سلام

ضمن تسليت ايام يك سوال مطرح هست و آن اين است كه چرا تا ماه محرم فرا مي رسد مردم به ياد سينه زدن و زنجير زدن مي افتند؟اشتباه نكنيد منظورم اين است كه چرا تا اين ماه فرا مي رسد به اين فكر نمي افتيم كه چرا امام حسين(ع)جنگيد و اينكه به خاطر چي جونشو فدا كرد و شهيد شد؟هر ساله در ماه محرم به خصوص روز عاشورا مشاهده مي شود كه به بركت اين ماه و به بركت امام حسين(ع)همه مردم از كودك گرفته تا پيرمردها و پيرزنان به مسجد مي آيند و در هيئت و دسته شركت مي كنند و سينه مي زنند و اين ادامه دارد تا روز عاشورا . اما اين مهم است كه امام حسين (ع)براي نماز جانشون رو فدا كردند و به خاطر نماز بود كه با يزيد و ...بيعت نكردند.اما مشاهده مي شود كه در شب ها موقع نماز جوانان براي نماز نمي آيند يا اگر بيايند در حياط مسجد مي ايستند تا دسته حركت كند و به آن بپيوندند.چرا؟و در روز عاشورا بدتر.چرا زماني كه صداي اذان ظهر روز عاشورا شنيده مي شود هنوز مي بينيم مردم دارن سينه مي زنن؟نوحه مي خونن (اونم با بلندگو)و هي دارن زنجير مي زنن و...

خلاصه اينكه فقط مي خواستم اينو بگم كه چرا مردم ما سعي در مطالعه زندگي امامان نمي كنن تا بفهمند كه چرا امامان ما شهيد شدند؟منظورمو ان شاءالله فهميديد.آره.ما بايد بفهميم و بدانيم كه امام حسين براي برپايي نماز و اقامه آن تا ابد شهيد شد و اين موضوع حائز اهميت است كه وقتي صداي اذان را مي شنويم هر كاري كه داريم كنار گذاشته و به اقامه نماز مخصوصا جماعت بپردازيم.